Recensie: Ik ben allochtoon, Koert Koster

In dit boek neemt de auteur je weer mee op zijn spirituele reis, dit maal naar het allochtoon-zijn met een religieus tintje. 

 

Het boek is als volgt opgebouwd:

 

De auteur heeft zich goed verdiept in de actualiteiten. Allochtonen en vreemdelingen hebben het nieuws de afgelopen tijd gedomineerd. Met name het nieuws over het vluchtelingenkindje dat verdronk haalde de krantenkoppen.

Zoals we van de auteur gewend zijn,vinden we aan het eind van ieder hoofdstuk vragen ter overdenking en bespreking.  Leuk dat er in het boek ook songteksten en gedichten voorbij komen. Zo vind ik het lied van Michael Jackson – ‘We are the world’ – erg passend bij dit boek. Ook de cover past goedbij het boek. Een foto waarop twee boten op zee te zien zijn: op de ene boot reddingswerkers en op de andere boot vluchtelingen.

“Omdat ik regelmatig geschrokken ben van ondoordachte kritiek op vluchtelingen en vreemdelingen schrijf ik dit boek. Het negatieve beeld dat christenen te gemakkelijk overnemen van sommige populisten als het gaat om allochtonen en moslims, is niet conform de Bijbel. Onze houding en ons gedrag ten opzichte van hulpbehoevende en noodlijdende mensen uit oorlogsgebieden zoals Irak en Syrië moeten wat mij betreft blijvend getoetst worden aan de Bijbel. We voorkomen op die manier dat we een ongefundeerd oordeel over deze marginale groep vellen op basis van gevoelens. Want primaire gedachten en gevoelens kunnen  gemakkelijk met ons op de loop gaan. Daarom ben ik gemotiveerd om vanuit de Bijbel na te denken over vluchtelingen en de problemen die het vluchtelingenvraagstuk met zich meebrengt. Eenzijdigheden- bijvoorbeeld door een tunnelvisie op een probleem – moeten in het licht van de Bijbel beoordeeld worden. “

Ik ben zeker niet verrast dat dit een goed boek is. Eerder las ik zijn boek ‘Geef mij je Angst’. Maar nadat ik ‘Ik ben allochtoon’ gelezen had, kwam het volgende in mij op: “Een ieder zal zich verbonden voelen met dit boek, ongeacht zijn religie of afkomst. Dit boek gaat over menselijkheid.”

Koster vertelt over diverse profeten uit de Bijbel die ook vreemdelingen waren. Onder andere Abraham, Petrus, David e.a. komen hier aan bod. Dit zei David als vreemdeling (Psalm 39):

“Hoor mijn gebed, HEER,

luister naar mijn hulpgeroep,

wees niet doof voor mijn verdriet,

want een vreemdeling ben ik, bij u te gast

zoals ook mijn voorouders waren (Ps. 39:13, NBV)”

 

Verder betrekt Koster het Oude Testament bij zijn boek met een passage uit Deuteronomium. Daar komen we richtlijnen tegen voor de omgang met vreemdelingen:

De auteur brengt een ode aan de vreemdelingen (allochtonen) in ons land. Met dit boek heeft hij een boodschap voor ons:  de auteur is allochtoon, Abraham was allochtoon, David was een allochtoon, Jezus was een allochtoon en ik ben ook allochtoon. Kortom: wij zijn allemaal allochtonen ongeacht ons afkomst. Dat wil zeggen: we zijn passanten met een tijdelijk verblijf op aarde.

Dit boek lees je niet, maar dit boek voel je. Koster heeft ons nogmaals betoverd met een goed spiritueel topboek dat je gelezen moet hebben.

Koert Koster (1973) debuteerde in 2012 met de dichtbundel ‘Zij is mijn moeder’. Daarna volgden o.a. ‘Spiegelend Oppervlak’, ‘Gebroken Wereld’, ‘Wondermooi Mensje’, enz. Inmiddels heeft Koster al twintig boeken op zijn naam staan. Koster studeerde theologie en filosofie aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam.

Verkrijgbaar bij mijnbestseller.nl voor €17,95.